Persoonlijke Grenzen

Wist je dat leren je eigen grenzen voelen, aangeven en respecteren

en leren iemand anders zijn/haar grens niet overschrijden bij lichamelijk contact,

al begint in de eerste 1000 dagen?

Als een kind daar ERVAART, dat wij diens grenzen aanvoelen, spiegelend aangeven en respecteren, en ZIET hoe we dat ook voor onszelf doen, dan neemt het kind dat ‘gedrag’ over.

Door mijn veel te vroege start in 1975 en mijn verblijf van twee maanden in de couveuse,

waarbij er alleen medische handelingen waren - buidelen en ontwikkelingsgerichte zorg was er toen nog niet - is er geen rekening gehouden met m’n persoonlijke grenzen.

De kennis die er nu is, was er toen niet.

Met alle beste en goede bedoelingen werden alle handelingen gedaan.

En dankzij die handelingen ben ik er nu wel én daar ben ik ontzettend dankbaar voor. 🙏🏽

Het neemt echter niet weg dat het achteraf bezien wellicht wat ‘eleganter’ had gekund én dat we onze lessen mogen leren uit het verleden.

Dit is ook één van mijn beweegredenen geweest om mezelf te gaan verdiepen in de prenatale- en perinatale psychologie. Leren uit het verleden en deze kennis delen.

Ik gun het iedereen om de beste versie van zichzelf te worden.

Gehoord, Gezien, Geliefd & Begrepen.

In verbinding, hoe je start ook is geweest.

Ikzelf heb lange tijd veel moeite gehad om m’n eigen persoonlijke grenzen te voelen en te bewaken.

Gelukkig gaat dit de laatste jaren steeds beter, ken en voel ik m’n persoonlijke grenzen steeds beter en weet deze daardoor ook beter te bewaken.

Oefening baart kunst.

- en hulp vragen mag -

Vandaag de dag please ik minder,

zeg ik vaker NEE tegen de ander én vaker JA tegen mezelf.

En is dat egoïstisch of egocentrisch?

Ik vind van niet, ik noem het zelfliefde.

Jezelf belangrijk genoeg vinden om je eigen ruimte in te mogen nemen. Je behoeftes serieus te nemen, want ook die mogen er zijn.

Je bent daardoor ook beter in staat de verbinding met jezelf aan te gaan, om vanuit dáár jezelf te verbinden met de ander.

Omdat JIJ het wil én dus niet om de ander te pleasen.

Grenzen voelen, aangeven & respecteren

Ga eens bij jezelf na: hoe doe jij dat als je met een ander omgaat?

Wat heb jezelf meegekregen en/of geef je de ander mee?

Leren we dat je toch iemand moet kussen of knuffelen bij begroeten/afscheid omdat de andere dat wilt? En dus moet je dat doen om de andere niet teleur te stellen of door de andere niet afgewezen te worden?

Leren we dat geknuffeld worden altijd moet kunnen? Dus ook als je er zelf geen zin in hebt, maar diegene wiens liefde/verbinding je niet wilt verliezen het wel wil?

Alles begint bij het voelen van je eigen grenzen,

daarna kun je ze pas aangeven.

En weet en vergeet nooit, de ander; die heeft je grenzen te respecteren.

En zo werkt het omgekeerd natuurlijk ook 😉

In liefdevolle verbinding,

Ingeborg Anna

< Ouder bericht Nieuwer bericht >