Neem contact op
+31 6 24287285
mail@ingeborgannamartens.nl
Ingeborg Anna • 4 juli 2023
Emotionele bagage
Als kind hebben we allemaal het verlangen naar verbinding. Als deze verbinding verbroken wordt, bijvoorbeeld als je door de omstandigheden het leven gestart bent in de couveuse, waarbij letterlijk de verbinding verbroken is, doet dat iets met je, al heb je er geen woorden voor.
Daarom is het vaak ook zo moeilijk om er later bij te kunnen komen, omdat je er geen woorden voor hebt, voor wat je voelt én niet weet wát je voelt, maar dat er wel een invloed is op je hele systeem.
Ik verlang eigenlijk nog altijd naar de liefde en erkenning die ik toen gemist en/of niet gekregen heb.
Een kind hecht zich sowieso. Veilig of onveilig. Iedereen draagt emotionele bagage en vastzittende emoties met zich mee.
Geen enkele ervaring die je hebt gehad is hetzelfde als enige andere ervaring, net zoals geen twee vastzittende emoties hetzelfde zijn. Ieder op zichzelf heeft zijn eigen specifieke informatie en in die vastzittende emotie zit alle informatie opgeslagen over wanneer die emotie zich voordeed, wie er betrokken was en wat die emotie met jou doet.
Onuitgesproken gevoelens sterven niet.
Ze worden levend begraven en komen op vervelende manieren naar buiten op een later tijdstip.
Sigmund Freund.
Vastzittende emoties zijn als een tweesnijdend zwaard. Ze beïnvloeden ons zowel emotioneel als fysiek. Ze kunnen er voor zorgen dat we verkeerde veronderstellingen maken. Ze kunnen ervoor zorgen dat we overdrijven en gedrag en sabotage verkeerd interpreteren wat misschien goede relaties zouden kunnen zijn.
Emotionele bagage/vastzittende emoties kunnen ten grondslag liggen aan bijvoorbeeld:
- angsten
- depressie
- paniekaanvallen
- zelfsabotage op allerlei vlakken
Ze veroorzaken fysieke problemen omdat ze de energiestroom in het lichaam verstoren. Op een bepaald niveau, hebben ze ook invloed op de lymfe- en bloedcirculatie, waardoor ze een onevenwicht en storingen in de organen en klieren veroorzaken. Ze leiden tot pijn, uitputting en ziektes die ongediagnostiseerd blijven in de traditionele Westerse geneeskunde.
Ik kijk graag vanuit een holistische benadering naar de mens als HUMAN BEING in zijn totaliteit. (Fysiek, mentaal, emotioneel en spiritueel).
Waarbij HUMAN
staat voor het fysieke stuk, het lichamelijke, het tijdelijke, ons lichaam, ons huis.
En BEING
het blijvende stuk in ons vertegenwoordigd, ons innerlijk, het niet materiële stuk, noem het spiritueel.
Een voorbeeld: Je hebt pijn.
Je heb een ongelukje gehad en hebt daarbij een open wond opgelopen.
Deze heeft tijd nodig om te helen, te genezen.
De wond gaat dicht en er ontstaat littekenweefsel.
Dit is het fysieke en voor het oog zichtbare HUMAN stuk in ons.
Ons innerlijke BEING stuk, komt vaak pas later aan de beurt. Je gaat er later naar kijken, omdat je geconfronteerd wordt met de manier waarop je jezelf heb leren verhouden tot die pijn in jou, die niet zo helpend is.
Als je ingrijpende gebeurtenissen hebt meegemaakt, dan heeft er als het ware daar, in dat BEING-stuk, een verwonding, een beschadiging plaatsgevonden, waarbij er een stuk bevroren raakt in de tijd, dus afgesplitst wordt van je essentie, je blijvende deel. Dat maakt dat het zo lastig wordt om dát er weer bij te halen. Want het zit in een stuk bewustzijn waar je niet bij kunt.
Waarom overkomt mij dat nu telkens weer?
Waarom lukt het mij niet zo goed om in verbinding te blijven met mezelf en/of de ander?
Waarom raakt het me telkens zo?
Waarom doet het zoveel pijn?
Wat triggert me?
Om als human being de link te leggen tussen fysieke klachten en je binnenwereld, de pijn en het gemis te erkennen, kan al enorm helpend zijn.
Als je iets gemist hebt, blijft het pijn doen, totdat het erbij gehaald wordt en het alsnog wordt gevoeld. Dan activeert het zelfherstellende vermogen van het lichaam en wordt de disbalans hersteld.
Ook al zijn er géén woorden aan te geven. Voel de sensaties in je lijf, geef ze ruimte, erken ze, blijf er even bij en druk ze niet weg.
Zo kun je toch een transformatie maken, loslaten, ook al weet je niet precies wat je voelt. Het geeft ruimte.
Vanuit de BEING contact maken, met je lichaam, waardoor je als het ware de link krijgt van je lichaam naar de emoties of wat er speelt.
Kun jij je emoties en lichaam niet goed voelen?
En is daardoor de toegang tot je lichaam lastig?
Vaak is boosheid
hier de vastzittende emotie.
De boosheid wordt onderdrukt, en vaak zit daaronder het verdriet en gemis.
Hoe kun je boosheid uiten, zonder dat de boosheid je overneemt?
Het is een sterke energie die eruit wil (vechtenergie)
Alles begint bij kennis vergaren.
Hierdoor komt er herkenning en bewustzijn van ėn voor het gemis.
Vanuit besef en begrip, erkennen dat er iets is.
Waar ben je trouw of loyaal aan?
En, is dat wel functioneel?
Leer je patronen herkennen en kennen.
Kijk je wonden aan, erken wat er is.
Waar in je lichaam voel je sensaties? Tintelingen? Waar zit de PIJN?
Doorvoel ze, geef ze ruimte en laat los.
In elk donker zit ook licht.
Waar kijk ik naar?
Waar kies ik voor?
Voor welke energie kies ik?
Welke kwaliteiten kan ik eruit halen?
Welke keuzes maak jij?
Wees lief voor jezelf en de ander.
Geniet van vandaag & herhaal het morgen.
In liefdevolle verbinding,
Ingeborg Anna
De polyvagaal theorie legt uit hoe ons zenuwstelsel via drie reactiesystemen onze emoties, gedrag en sociale verbinding beïnvloedt, afhankelijk van hoe veilig we ons voelen.
Mijn reflectie op 2024: Een jaar met veel persoonlijke groei en mooie projecten zoals de oprichting van Couv-Cafe Ulvenhout en de lancering van de Next Generation Community binnen Care4Neo.
Als belangenbehartiger voor prematuur geborenen verzorg ik (op aanvraag) gastlessen, onder andere voor het Sophia NIDCAP & APIB Training Center en binnen de opleiding Gynaecologie.